سیلندرچرخ جلو تیبا چپ شرکتی

انواع سیستم ترمز چندین نوع سیستم ترمز در وسایل نقلیه مدرن وجود دارد. ترمز دیسکی جلو – درام عقب یا ترمزهای دیسکی چهار چرخ که ایمنی بالایی دارند. ترمزهای دیسکی از کالیپرهایی استفاده می‌کنند که لنت‌های ترمز را در خود جای می‌دهند و برای بستن روتورهای ترمز استفاده می‌شوند. کالیپرها حاوی پیستون‌هایی هستند که با فشردن پدال ترمز به صورت هیدرولیکی، نیروی گیره را فعال می‌کنند. حتما بخوانید: آیا باید ترمز خودرو را تمیز کنیم و این ‌کار جگونه انجام می‌شود؟ ترمزهای درام به جای کالیپر از سیلندر چرخ استفاده می‌کنند. همچنین سیلندر چرخ از پیستون‌های هیدرولیکی استفاده می‌کند که یک جفت ترمز را به داخل درام فشار می‌دهد تا اصطکاک لازم برای توقف و کاهش سرعت ایجاد شود. در گذشته، درام‌های چهار چرخ با سیلندر چرخ‌ها رایج‌تر از کالیپرها بودند، اما فناوری تا حد زیادی درام‌ها را به محورهای عقب در خودروهای سطح پایه سوق داده است. در ترمز هیدرولیکی با فشردن پای راننده، نیروی ترمزی توسط سیلندر مستر (Master) به فشار هیدرولیکی تبدیل شده و در ادامه از طریق خطوط لوله‌های ترمز و سایر قطعات به چرخ‌ها منتقل می‌شود. در ترمز هیدرولیکی به جای استفاده از لینک‌های مکانیکی، از روغن ترمز جهت انتقال نیروی ترمزی استفاده می‌شود. در حال حاضر تقریبا تمامی خودروهای سواری مجهز به این نوع ترمزها هستند. ترمزهای الکتریکی در خودروهای الکتریکی استفاده شده و خود به سه نوع پلاگین (Plugging Brake)، بازیاب انرژی (Regenerative Braking) و مقاومتی یا رئوستاتیکی (Rheostat Braking) تقسیم می‌شوند. خودروهای الکتریکی انرژی جنبشی خود را از موتورهای الکتریکی دریافت می‌کنند؛ در ترمز پلاگین، به محض اینکه که راننده پای خود را بر روی پدال ترمز فشار می‌دهد، جهت چرخش موتور برعکس شده و در نتیجه منجر به توقف خودرو می‌شود. در نوع بازیاب، به هنگام ترمزگیری موتور الکتریکی وارد مد ژنراتوری شده و انرژی جنبشی چرخ‌ها را گرفته و به انرژی الکتریکی تبدیل کرده و این انرژی الکتریکی در باتری ذخیره می‌شود.